%0 Journal Article %T بررسی و تحلیل ظرفیت اشتغال‌زایی بخش کشاورزی ایران %J اقتصاد کشاورزی و توسعه %I موسسه پژوهش های برنامه ریزی، اقتصاد کشاورزی و توسعه روستایی %Z 1022-4211 %A باصری, بیژن %A جهانگرد, اسفندیار %D 2007 %\ 11/22/2007 %V 15 %N 3 %P 119-146 %! بررسی و تحلیل ظرفیت اشتغال‌زایی بخش کشاورزی ایران %K بازار کار %K اشتغال کشاورزی %K کشش تقاضا %K برنامه چهارم توسعه %R 10.30490/aead.2007.58888 %X     در مقاله حاضر اشتغال‌زایی بخش کشاورزی و زیربخش‌های آن در دوره 1340-1382 مطالعه شده است. رویکرد این مطالعه، ارزیابی پتانسیل اشتغال‌زایی بخش برمبنای عوامل پایه‌ای تولید، سطح اشتغال موجود، سرمایه و زمینه‌های اشتغال‌زایی زیربخش‌های کشاورزی است. با توجه به گسترش فناوری تولید در قالب بهبود مکانیزاسیون، ارتقای بهره‌وری نیروی کار، گسترش مهارت و سطوح تخصص در فعالیتهای بخش کشاورزی، افزایش قابل توجه بازده تولید، گذار کشاورزی از تولید سنتی به پیشرفته و استفاده از فناوریهای نوین، اشتغال‌زایی بخش کشاورزی متناسب با سهم فعالیتهای بخش در اقتصاد ملی است و نمی‌توان انتظار نامعقول و دستوری از اشتغال‌زایی بخش کشاورزی داشت. این مقاله با استفاده از الگو‌های مبتنی بر مدل تصحیح خطا، پتانسیل اشتغال در چهار زیربخش کشاورزی (زراعت و باغبانی، دام و طیور، جنگلداری، شیلات) را در برنامه چهارم توسعه پیش‌بینی و تحلیل کرده است.   یافته‌ها نشان می‌دهد ظرفیت ایجاد اشتغال پایدار و مولد براساس الگوهای براوردی در زیربخش‌های کشاورزی در مقایسه با سایر بخش‌های اقتصادی بر مبنای کشش اشتغال نسبت به سطح زیرکشت، رشد ارزش‌افزوده بخش، روند فناوری تولید و انباشت سرمایه پایین است. رفع این نقص نیازمند تغییر ترکیب شاغلان، تخصص‌گرایی، رونق فناوری اطلاعات و ارتباطات همراه با افزایش تعداد دانش آموختگان دانشگاهی در مناطق روستایی و به طورکلی جذب تازه‌واردان به بازار کار از طریق انجام سرمایه‌گذاری‌های مکمل دولت در بخش کشاورزی است. توانمندسازی زنان و جوانان از طریق آموزشهای فنی و حرفه‌ای در مناطق روستایی نیز می‌تواند در بهبود جذب نیروی کار در بخش روستایی و حفظ سطح اشتغال پایدار مؤثر باشد.       %U http://aead.agri-peri.ac.ir/article_58888_8da5be05e5202f0c579e70729fd574d5.pdf