هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر متغیرهای سهم ارزش‌افزوده صنعت ( به عنوان شاخص مراحل اولیه توسعه)، مجذور سهم ارزش افزوده صنعت (به عنوان شاخص توسعه‌یافتگی)، تعداد فرزندان ، نسبت ازدواج به طلاق، سهم مخارج دولت از تولید ناخالص داخلی (به عنوان شاخص اندازه دولت) و هزینه خانوار روستایی در اشتغال زنان روستایی است. برای دستیابی به این هدف از داده های آماری دوره زمانی 1347 تا 1383 و الگوی خودتوضیح با وقفه‌های گسترده ( ) و الگوی تصحیح خطا ( ) استفاده شده است. نتایج مطالعه نشان می دهد که ارتباطی مثبت و مستقیم میان اشتغال زنان روستایی، توسعه‌یافتگی و سهم هزینههای دولت از تولید ناخالص داخلی و ارتباطی منفی میان مراحل اولیه توسعه‌یافتگی، نسبت ازدواج به طلاق ، تعداد فرزندان متولدشده و هزینه خانوار برقرار می باشد. هنگامی که اقتصاد مراحل اولیه توسعه را سپری می کند سهم زنان در نیروی کار کاهش می‌یابد و به این علت، علامت ضریب شاخص مراحل اولیه توسعه منفی است. هنگامی نیز که اقتصاد در مراحل پیشرفته توسعه قرار می گیرد سهم زنان در نیروی کار افزایش می یابد و به همین دلیل، ضریب شاخص توسعه‌یافتگی مثبت است . همچنین به دلیل بالا بودن سرعت تعدیل می توان به اثرگذاری سیاستهای کوتاهمدت بر اشتغال زنان روستایی امیدوار بود.
پاسبان, فاطمه. (1385). عوامل اقتصادی و اجتماعی مؤثر بر اشتغال زنان روستایی ایران ( 1347 تا 1383). اقتصاد کشاورزی و توسعه, 14(1), 153-180. doi: 10.30490/aead.2006.58968
MLA
فاطمه پاسبان. "عوامل اقتصادی و اجتماعی مؤثر بر اشتغال زنان روستایی ایران ( 1347 تا 1383)". اقتصاد کشاورزی و توسعه, 14, 1, 1385, 153-180. doi: 10.30490/aead.2006.58968
HARVARD
پاسبان, فاطمه. (1385). 'عوامل اقتصادی و اجتماعی مؤثر بر اشتغال زنان روستایی ایران ( 1347 تا 1383)', اقتصاد کشاورزی و توسعه, 14(1), pp. 153-180. doi: 10.30490/aead.2006.58968
VANCOUVER
پاسبان, فاطمه. عوامل اقتصادی و اجتماعی مؤثر بر اشتغال زنان روستایی ایران ( 1347 تا 1383). اقتصاد کشاورزی و توسعه, 1385; 14(1): 153-180. doi: 10.30490/aead.2006.58968
)